دکتر سبینه سیکمان؛ دکتر جون پارکر وبستر
چکیده
این مقاله به بررسی زمینههای هستی شناختی، معرفتشناختی و روششناختی مفهوم پراکسیس در زمینه آموزش زبان بومی برای حفظ و احیای آن میپردازد. ما با ارائۀ یک قرائت انکساری (باراد، 2007) از نظریه فعالیت تاریخی فرهنگی (ویگوتسکی، 1978؛ انگستروم، 2001) و اقدام پژوهی مشارکتی معلمان (کمیس و مک تاگرت 2005؛ سیکمان و همکاران، 2019) و آموزش چندسوادی ...
بیشتر
این مقاله به بررسی زمینههای هستی شناختی، معرفتشناختی و روششناختی مفهوم پراکسیس در زمینه آموزش زبان بومی برای حفظ و احیای آن میپردازد. ما با ارائۀ یک قرائت انکساری (باراد، 2007) از نظریه فعالیت تاریخی فرهنگی (ویگوتسکی، 1978؛ انگستروم، 2001) و اقدام پژوهی مشارکتی معلمان (کمیس و مک تاگرت 2005؛ سیکمان و همکاران، 2019) و آموزش چندسوادی (کازدن و همکاران، 1996؛ کوپ و کلانزیس، 2009) تلاش میکنیم به بینشهای جدیدی در مورد قیاس پذیری مفروضات هستی شناختی و زیربنای معرفت شناختی این نظریه ها دست یابیم. در ابتدا زمینه های تحقیق حاضر در جوامع آموزشی بومی ارائه می گردد. در مرحله بعد، ضمن توضیح روششناسی انکساری باراد، سه فرضیه مورد بحث و بررسی قرار میگیرد: 1) درهم تنیدگی مبانی وجود-معرفت و عمل یعنی عمل در مقابل پراکسیس، 2) تقویت عاملیت معلم از طریق چرخه های روش تحقیق مارپیچی و رفت و برگشتی معمول در اقدام پژوهی مشارکتی معلمان، و بالاخره 3) ضرورت شناخت تنش ها و تضادها برای تسهیل عمل دگرگونی پذیر پراکسیس. نتیجه گیری ما درهم تنیدگی نظریه-عمل را از دیدگاه پراکسیس که در درون کنش نهفته است، توضیح میدهد. پیشنهاد ما این است که استفاده از روش انکساری در قرائت نظریه ها از طریق یکدیگر و نه در مقابل یکدیگر، موجب نمایان شدن برداشت های درون-نظریه ای میگردد که میتواند جایگزینی برای بحث در مورد این نظریه ها در قالب بده بستان بین مفاهیم نظری باشد.